01 اردیبهشت 1395
و الله جعل لکم مِن بیوتکم سَکنا
و خداوند برای شما از خانه هایتان سکونت و آرامش قرار داد (سوره مبارکه نحل- آیه 80)
سوم اردیبهشت ماه که به مناسبت بزرگداشت مقام دانشمند فرهیخته شیخ بهایی به روز معمار نامگذاری شده است فرصتی است برای اندیشیدن به نقش و جایگاه فرهنگساز معماری در گذشته و تأمل در عواملی که در معماری امروز ما کم رنگ شده است. در قرآن کریم بارها از خانه، اقامت و مستقرشدن در یک فضای انسان ساز به عنوان «سکینه» به معنی آنچه که به دل آرامش می بخشد، یاد شده است. با کمی تدبر در مصادیق معماری گذشته ایران در می یابیم که معماران آن روزگار در آثارشان علاوه بر پاسخ دهی مناسب به شرایط اقلیمی، روابط فضایی و سایر ملزومات مرتبط با جسم، شرایطی را برای ایجاد آرامش و تعبد و نزدیکی بیشتر به خداوند فراهم آورده اند و به همین علت ساخته هایشان با گذر از آزمون بزرگ تاریخ، نه یک سرپناه بلکه یک مسکن و قرار و مکان هایشان نه بی روح و یکنواخت بلکه چشم نواز و محل بروز خصایص نیک انسانی باشد.
پرهیز از خودنمایی های بیهوده، هم آوایی با آب و سایه و روشنی، تأمین انتظارت از سکونت در مصادیقی چون رعایت محرمیت، عدم اشراف به ساختمان های مجاور، حفظ حقوق ساکنین و همسایگان و… تنها گوشه ای از مجموعه اقدامات هماهنگی است که با درآمیختن با ذوق و سلیقه معمار و با توجه به شرایط مکانی و زمانی محل ساخت در آثار معماری ایران بروز یافته اند . روز معمار فرصتی است که با تعمق در مفاهیم نهفته در معماری ایران، از ویژگی یگانه «تطبیق پذیری» معماری ایرانی که بارها در مقاطع تاریخی مختلف به اثبات رسیده است، استفاده کرده و برای نیازهای امروز معماری و شهرسازی کشورمان فرمی درخور و هماهنگ با فرهنگ ایرانی- اسلامی مان خلق کنیم.
در پایان ضمن تبریک روز معمار به همه همکاران ارجمند، تقارن آن با ولادت باسعادت مولای متقیان امام علی (علیه السلام)، روز بزرگداشت شیخ اجل سعدی و روز جهانی زمین پاک را به فال نیک گرفته و از خداوند منان توفیقات روزافزون جامعه معماری و آبادانی هر چه بیشتر کشور عزیز اسلامی مان را خواستارم.
اکبر ترکان
رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان
اردیبهشت ماه 1395